Kino

[seahorse]

Ederly
Drugi, jeśli się nie mylę, film fabularny w dorobku Piotra Dumały. Ciekawa, kafkowska historia, trochę oprócz tego budząca u mnie skojarzenie z Saltem Konwickiego. Czarny humor, absurd, osaczenie, irracjonalna logika akcji, płynność tożsamości bohatera. Nieco denerwuje momentami słabe, a momentami zbyt teatralne aktorstwo, ale da się przeżyć.

Martwe wody (Ma Loute / Slack Bay)
Jakiś czas temu polecałem miniserial Mały Quinquin Bruno Dumonta. Tym razem reżyser nakręcił film kinowy, który w zasadzie stanowi powtórzenie (czasem dość bezczelne) wielu pomysłów zawartych w tamtym serialu. Mamy i tutaj więc również świetną komedię postaci, snujący się w tle wątek kryminalny i grozę, którą podszyta jest zamknięta w niewielkiej, wyizolowanej okolicy wiejskiej rzeczywistość. A oprócz tego niezłą, posuniętą do granic absurdu satyrę na francuską, arystokratyczną egzaltację i manieryczność. Estetycznie chyba lepsze niż serial, choć to raczej on bardziej przypadł mi do gustu. Ale komu spodobał się serial, ten filmem nie będzie rozczarowany.

Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie (Perfetti sconosciuti / Perfect Strangers)
Włoska komedia z fajnym, twistowym scenariuszem i świetnymi dialogami. Dużo do pośmiania się, ale zasadnicze przesłanie filmu bardzo gorzkie. Dla miłośników historii, w których na oczach widza bezlitośnie rozpadają się iluzje przejrzystości i stabilności związków międzyludzkich.

[Brzechwa]

The Woods wygląda na stereotypowego przedstawiciela "found footage" (choć na pierwszy rzut oka staranniejszego wizualnie), a krążą wokół niego fenomenalne opinie, więc nastawiam się albo na kino przewrotne i dekonstrukcyjne...albo na kompletny kicz, który ktoś stara się wypromować za wszelką cenę

Jak się ostatnio okazało, jest nowy sequel do Blair Witch Project. Piszę sequel pomimo, że sądząc po trailerze także po części remake (sceny odtworzone jeden do jednego, ale z innymi postaciami? Prawdopodobnie brat Heather szuka swojej siostry?). Moje uczucia są teraz jeszcze bardziej mieszane, niż były do tej pory. Jestem jednocześnie zniesmaczony i podekscytowany.

[Dead_Clown]

Palacz zwłok, po lekturze książki.

W zasadzie nie ma co dużo mówić - pytanie o to, "jak to się dzieje, że dobrzy ludzie robią przerażające rzeczy" pada od dawien dawna, czytaliśmy i "Efekt Lucyfera" Zimbardo, i "Eichmanna w Jerozolimie" Arendt, opowiadała o tym w świetnych reportażach "Oni nie skrzywdziliby nawet muchy" Slavenka Drakulić i wielu innych. A jednak film, jak i pierwowzór książkowy, robią mocne wrażenie. Myśl, że w każdym z nas siedzi taki Karl Kopfrkingl - spokojny człowiek z błyskiem ognia pieca krematoryjnego w oku - może nie jest odkrywcza, ale za każdym razem trzeźwiąca.

[old weirdman]

Recenzja książki mile widziana Dead Clownie.

[Słoneczny Skowronek]

Polecam Under the Skin. Pod koniec prawie zasnąłem, ale film bardzo mi się podobał. Świetna muzyka, atmosfera... Niektóre sceny to nightmare fuel.

[saikodasein]

Sweeney Todd, wersja 2006 BBC. Naturalistyczny, mroczny, niepokojący film o XIX wiecznym londyńskim fryzjerze, który podcina gardła.

Parę cytatów na zachętę:
Jaki to rodzaj grzechu, zabicie dziecka w sobie?
Może większym grzechem jest wydanie dziecka na ten okrutny świat.

Piekło wymyślono żeby nas straszyć. Nie ma piekła, z wyjątkiem tego które urządzamy dla siebie na ziemi.

Nic nie trwa. Piękno, radość, smutek, złość. Najlepsze co możemy zrobić to wyrzeźbić jakieś małe zwycięstwa dla siebie wzdłuż drogi do nicości.

[Kreuzgang]

Westworld to najbardziej ligottiański spośród nadawanych obecnie seriali, a być może najbardziej ligottiański serial w ogóle.

Errata: Pomijając True Detective, rzecz jasna.

[S.K.]

Dzisiaj po raz n-ty zacząłem oglądać "Detektywa" i oczywiście słuchać wnikliwie monologów Cohle'a. Czy wiecie, z których dokładnie tekstów Ligottiego zaczerpnięte są jego wypowiedzi?

[Kreuzgang]

Dzisiaj po raz n-ty zacząłem oglądać "Detektywa" i oczywiście słuchać wnikliwie monologów Cohle'a. Czy wiecie, z których dokładnie tekstów Ligottiego zaczerpnięte są jego wypowiedzi?

Wydaje mi się, że w większości ( o ile nie w całości) to dość swobodne parafrazy myśli zawartych w SPLR.

[Patrycjusz]

The Onion Movie - jeśli komuś nigdy za wiele śmiechu z absurdalnej rzeczywistości.