Czarny romantyzm/dekadencja

[Kreuzgang]

Reszta twórczości Jeana Paula ma podobną atmosferę co Mowa...?

[Dead_Clown]

Tworzył opowiastki niesamowite, które zresztą przyniosły mu sporą popularność, natomiast, jak na ironię, jako autor jednego z najbardziej nihilistycznych tekstów w historii literatury ("Mowa...") zdecydowanie odcinał się od nihilizmu. "Mowa..." jest w tym kontekście zupełnie wyjątkowym dla niego utworem.

[Sepulchrave]

Dzień dobry Wszystkim,
Dla mnie jednymi z najpiękniejszych literackich przykładów upiorniejszego oblicza romantyzmu (nie w znaczeniu sensu stricto epoki literackiej), jest opowiadanie Tomasza Manna pt. "Szafa", oraz wydane przed laty w serii KIK wydawnictwa PIW, dwa opowiadania niemieckiej autorki Fanny Morweiser, "Ofelia" i "La Vie En Rose". Zaznaczam jednak, iż powyższe tytuły to literatura zdecydowanie lżejszego kalibru, niż większość przytaczanych w tym temacie książek.
Pozdrawiam.

[old weirdman]

Czytałem opowiadanie Tomasza Manna "Szafa". Bez wahania zaliczył bym je do weird fiction. Przepiękne opowiadanie,w nastroju przypominało mi nowele Grabińskiego. Piękny tekst.

[Sepulchrave]

W rzeczy samej, a skojarzenie z Grabińskim trafne jest w istocie. Także wspomniane przeze mnie opowiadania Fanny Morweiser można chyba zaliczyć do "weird fiction", choć raczej nie tego nihilistyczno-egzystencjalnego a la Ligotti, a bardziej z ducha poetyckiej i eskapistycznej zadumy Lovecraftowskiego "Srebrnego klucza" czy też "Muzyki Ericha Zanna", doprawionych odrobiną perwersji w stylu Hannsa Heinza Ewersa.
Ślę ukłony.

[old weirdman]

Bardzo ciekawe! Jutro ich poszukam. Dziękuję.

[old weirdman]

Guy de Maupassant-pisarz naturalizmu i dekadentyzmu,Jego nowele przedstawiają realistyczny,pełen pesymizmu obraz społeczeństwa. Przyjaciel Gustawa Flauberta,wielbiciel Turgieniewa ale również-co muszę podkreślić w kontekście utworów o których zaraz wspomnę-Maupassant to człowiek który przez wiele lat zmagał się z obłędem,prawdopodobnie z schizofrenią. Próbował popełnić samobójstwo co zostało udaremnione. Obłęd wpłynął również na Jego utwory,twórczość która-zwłaszcza pod koniec życia -przypominała zapisy koszmarów sennych.Sporo Jego utworów to swoiste połączenie naturalizmu i czarnego romantyzmu.Zbiór,którego lekturę dziś zakończyłem i do którego przeczytania zachęcam każdego miłośnika "czarnej literatury" to "Horla i inne opowiadania". Czegoś takiego się nie spodziewałem..."Horla" to 19 opowiadań o szaleństwie,obłędzie,nerwicy,manii,paranoi,lęku,depresji i w końcu samobójstwie.Kogóż tu nie ma;mordercy dzieci,pedofil,gwałciciele,obłąkani na różne sposoby. Same tytuły;krótkie,jednoznaczne jak:"Obłęd","Obłąkany","Strach","Strach"(drugie opowiadanie),"Tik" (oczywiście nerwowy). Mamy tu nauczyciela walczącego z Bogiem mordując dzieci,mamy szanowanego mera pedofila i mordercę,jest filozof poszukujący "prawdy ostatecznej" i odnajdujący ją w "domy wariatów". Co ważne;opowiadania te wogóle się nie zestarzały,język realistyczny,bez zbędnych ozdobników. Wręcz reportażowy. Mimo,że teksty te powstały w 80 latach XIX wieku ani się nie zestarzały w odbiorze ani nie straciły ogromnej mocy w nich tkwiącej. Naprawdę robią wrażenie;stąd mój dzisiejszy post. Wydaje się,że Maupassant-przez swoje szaleństwo-idealnie oddał stany psychiczne ludzi dotkniętych obłędem. Wręcz mam wrażenie,że urodził się po to by pisać o obłędzie. Mocno polecam każdemu miłośnikowi czarnego romantyzmu. Nie zawiedziecie się!

[Dead_Clown]

Świetnie, będę musiał siegnąć:) dzięki:)

Co do wiarygodnego (przez wzgląd na autorskie doświadczenie) przedstawienia choroby psychicznej, to na pewno warto sięgnąć po kanoniczne "Pamiętniki nerwowo chorego" Daniela Paula Schrebera. Zresztą stosunkowo niedawno na podstawie jego historii powstał interesujący film:

Shock Head Soul

[Pieter]

To chyba najlepsze miejsce aby wspomnieć o zbiorze "Czarny pająk: Opowieści niesamowite z literatury niemieckojęzycznej" ;). Już dwa utwory z tomiku zostały poruszone na forum "Pająk" Hanns Heinz Ewers, oraz w tym wątku "Szafa" Thomasa Manna( być może i więcej, jednak tylko te rzuciły mi się w oko ;). Już dawno miałem się zabrać za lekturę tego zbioru, jednak przyznam się ze wstydem, że o nim zapomniałem :P. W każdym razie jest on łatwo dostępny w internecie i myślę, że zainteresuje forumowiczów ;). Może już go czytaliście? Jakie opowiadania polecacie?

[old weirdman]

Klasyka;absolutny kanon. W temacie:Czarny romantyzm;pisaliśmy na samym początku o jeszcze jednym opowiadaniu z tego zbioru;to "Piaskun" E.T.A.Hoffmana. Polecam to opowiadanie;dla mnie ten tekst to początek weird fiction (czyli jeszcze przed Poe). W zasadzie od połowy zbioru do samego końca opowiadania warte przeczytania (choćby "Preparat" Meyrinka). Wcześniejsze teksty to rodzaj ciekawostki;są dość...baśniowe. Za to końcówka zbioru;(Evers,Strobl)tu już czuć wpływ Poe.