Elias Merhige - Begotten

[Dead_Clown]

Autor świetnego metahorroru "Cień wampira" nakręcił kiedyś takie cudo:

Begotten

Na początku Bóg popełnia samobójstwo (brzmi znajomo?). A później jest tylko gorzej. Merhige nakręcił horror transgresyjny, metafizyczne gore. Zero dialogów, zero muzyki, tylko czerń, biel i udręka.

[Pablo]

Pozamiatał mną ten film w swoim czasie srogo. Nie jestem w stanie już dzisiaj stwierdzić, czy był bardziej przyczyną takiego myślenia/światopoglądu jaki mam, czy wpasował się w już istniejący. W każdym razie film którego nikomu 'nie polecam'. Aż boję się do niego po latach wrócić...

[Kreuzgang]

Begotten jeszcze nie widziałem (pomijając trailer). Widziałem natomiast odcinek serialu Mistrzowie horroru pt. Cigarette burns, w którym główny bohater poszukuje egzemplarza legendarnego filmu przyprawiającego widownię o szaleństwo. Stylistyka poszukiwanego przezeń dzieła, o ile pamiętam, przypomina Begotten i filmy z kręgu ekspresjonizmu.

Poniżej cały odcinek, bodajże po polsku.

http://www.youtube.com/watch?v=-hOjDe7YKR0

[nihil reich]

Widziałem Begotten ładne kilka lat temu i całkiem mi się ten film spodobał, ale pamiętam, że pod koniec już mnie nudził. Przejrzałem teraz kilka losowych scen i wydaje mi się to raczej śmieszne niż straszne, trochę jak z obrazami Beksińskiego. Zbyt edgy. Bliżej temu do tanich horrorów niż do autentycznie mrocznych filmów Tarra czy Bergmana (ale akurat lubię tanie horrory, więc pewnie i do Begotten kiedyś wrócę).

[Kłapouchy]

Oglądałem ten film pod koniec gimbazy i wtedy kontakt z tym dziełem urwał mi mózg przy samej kiszce stolcowej.
Po kilku latach wróciłem do tego obrazu, przemówił do mnie znacznie słabiej.
Po raz kolejny chciałem to oglądnąć rok temu (minęło z ~7-8 lat od poprzedniego razu), odpadłem po ~30 minutach, przerost formy nad treścią.

Ech, starzeję się.